The Crack

Joseph Beuys introduceerde de term 'social sculpture’ voor het eerst in de jaren 1960. Hij geloofde dat kunst de potentie heeft om een samenleving te transformeren en dat 'iedereen een kunstenaar is'. Wij geloven dat kunst als een proces van coproductie het creatieve potentieel van iedereen kan prikkelen om een collectief project te dienen.

De aanpak van het project is 'werken met' het bestaande gegeven: het landschap, de materialen en de betrokkenen. Zo transformeerden we een ongebruikte tennisbaan in een tuin van curiositeiten en kozen we ervoor om te werken met materiaal dat we op de site vonden en verzamelden.

We organiseerden een reeks workshops met de bewoners om de vorm te bepalen, de scheuren te beplanten, de objecten te co-designen en ze uiteindelijk gezamenlijk te installeren om het verleden van de locatie in herinnering te brengen.